Enamorouse dela mentres sonaba o disco de Marful. O fermoso tango, inundaba o cuarto, e fixo que o desexo medrara nel con máis intensidade, e así, ó unísono co acordeón, fundíronse os tres nun.
Mágoa que fora con este disco ―lamentábase el―, pois saíulle mal o conto, e o seu corazón ferido non soportaba escoitalo.
Xa pasaron máis de dous anos daquela historia, e todo hai que dicilo, xa voltou escoitar o disco con outras mozas, máis cando a solas escoita o tango, a emoción reaparece nos seus ollos en forma bágoas, e síntese coma el un “Tango sen paz”.
20 Febreiro 2011 at 1:46 am
Umha historia fermosa ainda que com um bocadinho de tristura, que nom deixará de repetirse umha e outra vez… Eu também adoro Marful…!
Beijos…