Ameneiro, freixo, salgueiro,
ameneiro, freixo, salgueiro,
salgueiro, freixo, ameneiro,
OHH sanguiño, non “ritma” pero tamén está ahí.
(Ao fin a música regresou a miña testa – pensa).
– Este cal é?
– Ameneiro.
– E este?
– Salgueiro.
– E este?
– Salgueiro.
– Non trabúcaste! é freixo.
– É igual! as cousas que non se utilizan esquécense – di.
Braña, braña, braña,
braña, braña , braña,
braña, xesta, braña,
auga doce auga salgada.
Insua de ratos, insua de Bexo
concellos divididos…
E vexo Bexo,
e tamén vexo
Vacariza (con V de vaca-cións )
O mar vello o río novo,
e o río “bello”…
provincias divididas…
Dúas torres senteito,
baixo a ponte,
refúxianse do frío
e as algas do mar
toman baños de sol,
á beira do río.
Cara Pontevedra,
o drakar bornea,
e a moto voando
por Coruña o rodea.
Nas telleiras do Vilar,
pas possible!! non fisgar.
Ameneiro, freixo, salgueiro,
ameneiro, freixo, salgueiro,
salgueiro, freixo, sabugueiro,
NON! sabugueiro non!, deses non hai eiquí.
Belen de Caldas's Blog 
21 Xullo 2014 at 10:55 am
Lindos versos pensamento do paseo!
24 Agosto 2014 at 10:33 pm
Tinhas razón, ía desfrutar o artigo que fixeches.
Mágoa que non ande o teu mail por aqui, deixoche o meu por se a túa amiga catalana me quere manda-la foto que prometeu enviarme e quedou en auga de borrajas – xa son malas as borrajas, imaxina-te a auga!!-
Saudos doutro depilador de sardinhas. -o meu truco para non quentalas era meté-la man en auga con xeo e sal entre sardinha e sardinha, esta lección non cha cobro-.
Unha aperta, o xudeu torturado polos nazis. Vémonos por san pedro e se miras unha xanela decorada cun denantes mortos que escravos, timbra se hai luz e tomamos café.
Beijos pa!
9 Xaneiro 2015 at 6:34 pm
O sangriño (chámase así onde eu son) sangra cando se corta como se chorara sangre
PD:Precisaba saber como funciona a Gastrobvac… Axúdame!